Misery- Stephen King

Kilka lat temu nie czytałam literatury grozy. Ba! Nie chciałam nawet spróbować :) Aż nadszedł ten moment...Byłam w księgarni i wybierałam jakieś romansidła i obyczajówki. Po jakimś czasie, chyba z nudów, skierowałam się w stronę półek z horrorami.
O prozie S.King'a słyszałam wiele pozytywnych opinii, więc chciałam przeczytać chociaż opis z okładki jakiejś jego powieści. Tą książką było "Misery"....Kupiłam ją i przepadłam :)

                                                      Kiedy wejrzysz w otchłań,
                                                 otchłań wejrzy również w głąb ciebie.
                                                                               Friedrich Nietzsche

Paul Sheldon jest autorem poczytnych, tandetnych romansideł. Jego cykl o Misery Chastain zdobył ogromną popularność. Autor miał jednak już dość swojej bohaterki i w ostatniej powieści ją uśmiercił (...) Pewnego razu podczas zamiecie śnieżnej, jadąc po pijanemu samochodem uległ poważnemu wypadkowi. Odzyskał przytomność dopiero w stojącym na odludziu domu Annie Wilkes, byłej pielęgniarki uwielbiającej jego książki o Misery. Pobyt w domu Annie zamienia się w prawdziwy koszmar, gdy kobieta wraca z miasta z ostatnią książką Paula...

Tak prezentuje się rys fabularny. Darzę ogromnym sentymentem "Misery", ponieważ odnalazłam w tej powieści wszystko, czego oczekiwałam od dzieła z takiego gatunku literackiego. Nie spodziewałam się, że autor zaserwuję mi tak ogromną chuśtawkę emocjonalną: od rozbawienia, po niepokój a następnie przerażenie. Nie da się przejść obojętnie obok tej lektury!
Największym plusem tej historii jest niewątpliwie Annie- czarny charakter tej opowieści. Z pozoru troskliwa kobieta, była pielęgniarka, która z troską postanawia zająć się rannym Paulem. Wielbicielka jego prozy i  największa fanka. Nie mógł trafić lepiej, prawda? ;) Jednak sielanka nie trwała długo...Jedno wydarzenie sprawiło, że ta opiekuńcza osoba, zamieniła się w szaloną i bezlitosną psychopatkę. W sumię wcale się nie zmieniła...Ona już wcześniej taka była. Owładnięta obsesją na punkcie Misery, bohaterki książek, napisanych przez Paula.
P.Sheldon zrobił błąd...za ten błąd przyszło mu zapłacić wysoką cenę. Rozpoczęła się rozgrywka, w której stawką było jego życie....

Ta powieść trzyma czytelnika w napięciu od początku do samego końca. Nigdy nie wiadomo co się za chwilę stanie lub co takiego zrobi Annie tylko po to żeby postawic na swoim. Autor stworzył duszną, pełną szaleństwa i paranoi historię, która moim zdaniem mogłaby wydarzyć się naprawdę. W tej opowieści nie ma watków paranormalnych. Annie nie została opętana przez demona ani porwana przez kosmitów ;) Ta kobieta była zwyczajnie szalona. Chora psychicznie. Zła. Pod płaszczykiem dobroci skrywała swoje prawdziwe, mroczne oblicze. Mało jest takich osób na świecie?
Realizm jest mocną stroną "Misery". To on sprawia, że czujemy przerażenie, bo wiemy o istnieniu takich ludzi jak Annie. Emocje w trakcie czytania były ogromne. Ciągłe zwroty akcji, nie pozwalały mi sie nudzić a atmosfera osaczenia stawała się nieznośnie namacalna.

Muszę jednak przestrzec osoby, które liczą na krwawą rzeźnię i fruwające kończyny :) Tutaj tego nie znajdziecie. Są makabryczne sceny, ale jest ich zbyt mało by zadowolić koneserów posoki, "wylewajacej się" z każdej strony powieści.

 Moja ocena:9/10

Polecam z całego serca fanom prozy S.Kinga. On jest prawdziwym mistrzem w swoim fachu a "Misery" jest (moim zdaniem, żeby nie było ;)) jedną z najlepszych książek w jego dorobku.

Czas na koncert pytań :) Czytaliście? Jakie są wasze odczucia? Zawsze o to samo pytam...kurczę :D

Pozdrawiam :)