Karuzela uczuć- Jodi Picoult

"Karuzela uczuć" jest moim drugim podejściem do twórczości Pani Jodi Picoult. Zachęcona pozytywnymi recenzjami na LC, nie potrafiłam przejść obojętnie wobec faktu, że autorka ma tak wielu oddanych fanów i w swoich książkach porusza poważne, nawet kontrowersyjne tematy. Sama nie wiem do jakiego gatunku literackiego mogłabym zaliczyć jej powieści. Do tej pory odnalazłam w nich elementy obyczajowe, kryminalne, psychologiczne z lekką nutą romansu w tle..Całkowity misz-masz! Moim zdaniem to bardzo dobre posunięcie, bo dzięki tej różnorodności, pisarka ma większe pole do popisu i szerszy krąg odbiorców. Czy książka, którą mam zamiar wam teraz przedstawić wywarła na mnie piorunujące wrażenie?

                                                     Uściskajmy się i od tej chwili
                                              ślubujmy po wiek wieków wspólną nędzę.
                                                                        Thomas Otway "The Orphan"

Przez osiemnaście lat rodziny Harte'ów i Goldów mieszkały po sąsiedzku, dzieląc ze sobą wszystkie radości i smutki życia. Ich dzieci były nierozłączne od kołyski; Chris i Emily wychowywali się razem, a więź między nimi stawała się coraz silniejsza. Może nawet zbyt silna...Kiedy nocna ciszę w obu domach rozdarł dzwonek telefonu, nikt nie mógł pojąć straszliwej prawdy. Emily zmarła od kuli rewolwerowej, a ranny w głowę Chris trafił do szpitala. Czy było to samobójstwo, czy morderstwo, ma zdecydować sąd, ale nic nie przywróci dawnej przyjaźni między rodzicami obojga nastolatków.

Historia rozpoczyna się od klasycznego motywu zszokowania czytelnika. Mamy więc romantyczną scenerie, czułe wyznanie miłosne, a potem...pada strzał. Scena się kończy, kurtyna opada, a my przenosimy się do momentu, w którym rodzice nastolatków zostają poinformowani o tragedii jaka spotkała ich dzieci. Nikt nie wie i nawet nie podejrzewa tego co tak naprawdę stało się tej nocy...Nikt, oprócz jednej osoby...Chris w stanie ciężkim trafia do szpitala. Emily nie miała tyle szczęścia, zginęła na miejscu. Tylko chłopak jest w stanie odpowiedzieć na nurtujące nas pytania: Jak do tego doszło? Kto strzelał? Czy to była próba samobójcza? Rozwiązaniem tych zagadek zajmie się policja. Dość szybko podejrzenia padają na jedyną osobę, która była obecna w chwili śmierci nastolatki, dzięki czemu młody Harte trafia do więzienia oskarżony o morderstwo. Od tej chwili każde jego słowo zostanie poddane wnikliwej analizie, każdy czyn nabierze nowego znaczenia a sekrety z przeszłości, dotąd ukrywane, wyjdą na światło dzienne. Jaki zapadnie wyrok w tej sprawie? Winny? A może był to nieszczęśliwy wypadek? Tego już dowiecie się sami...

Niewątpliwym plusem książek Pani Picoult jest staranność, jaką przykłada do stworzenia spójnych i zaskakujących historii. Obie powieści tej autorki, które miałam przyjemność do tej pory przeczytać, miały mocne i nieprzewidywalne zakończenia. W "Karuzeli uczuć" pisarka zastosowała ciekawy trik, dzięki któremu możemy śledzić wydarzenia z przeszłości (i wpływ jaki miały na teraźniejszość), jak również sytuacje mające miejsce po tragicznej śmierci Emily. Właśnie te wspomnienia były najbardziej kluczowym elementem tej opowieści...i najciekawszą częścią książki. Fragmenty opowiadające o rozkwicie pierwszej miłości i uczuciu łączącym nastolatków, nie raz wywoływały uśmiech na mej twarzy. Ich związek był bardzo wiarygodny, bo przecież smutek, szczęście, niezdecydowanie, wzloty i upadki- każda para przez to przechodzi... A więc to jest kolejny plus dla Picoult. Wyraziści bohaterowie. Niestety, jedna postać niezmiernie mnie irytowała...Jest nią Melanie (matka Emily), która po stracie córki zamieniła się w rozgoryczoną i pałającą żądzą zemsty kobietę. Ja wszystko jestem w stanie zrozumieć, ale ta Pani momentami za bardzo przeginała. Jeszcze jedna rzecz mi nie za bardzo pasowała. Ciągnące się w nieskończoność przesłuchania i rozprawa sądowa. Dla mnie za dużo miejsca te opisy zajmowały, przez co czasami czułam znużenie i niechęć...(takie tam drobne narzekanie ;P). Język jakim operuje autorka jest przystępny. Pomimo sporej ilości stron, lekturę szybko się czyta. Książka wywołuje wiele skrajnych emocji, chociaż czegoś mi jednak zabrakło..Sama nie wiem czego..ale jednak. Co by tu jeszcze dodać? "Karuzela uczuć" jest dobrym wyborem jeśli ktoś lubi poczytać o niejednoznacznych i trudnych sprawach. Nie ma w niej podziału na dobrych i złych, bohaterowie muszą często podejmować ciężkie wybory moralne i to właśnie dzięki temu są tak bardzo wielowymiarowi...

Moja ocena: 7+/10

Polecam fanom twórczości Jodi Picoult i osobom, które nie boją się sięgnąć po wymagającą lekturę, przy której można się wyciszyć i inaczej spojrzeć na niektóre sprawy.

Z całej siły, podczas pisania tej recenzji starałam się nie wrzucać co dwa zdania jakiegoś "suchara" :D Fabuła książki nie była zabawna, więc nie chciałam wypisywać jakichś głupot (co zazwyczaj robię...często...chyba w każdej recce :)). Dzisiaj było na poważnie i wielce kulturalnie :)

Którą z książek Pani Picoult uważacie za najlepsza?

Pozdrawiam :)