Igły i grzechy- John Everson

                                 
 Płatki spływały leniwie w dół jak pokrwawione jesienne liście,
  pstrząc szkło nad jego twarzą.....












Jak już wcześniej wspominałam uwielbiam literaturę grozy. Mam w pokoju dwie półki zapełnione tylko i wyłącznie tym gatunkiem. Do grona moich ulubionych pisarzy należą: Stephen King, Graham Masterton, Jack Ketchum, Edward Lee a teraz dołączył do nich również John Everson. Dlaczego tak się stało? Zacznę od krótkiego opisu z okładki....

Zbiór opowiadań "Igły i grzechy" Johna Eversona to proza niezwykła- pulsująca namiętnościami i cierpieniem. Pisarz tworzy spójny i wstrząsający obraz współczesnego świata, który przypomina piekielne wizje Dantego i Boscha. Dosłownie i w przenośni odziera człowieka ze skóry, kaleczy igłami i szkłem, by dotrzeć do zła wypełniającego jego serce. (...) Przemoc, seks, wojna i wynaturzenie to literackie narzędzia przy pomocy których mówi: OTO CZŁOWIEK.

Po przeczytaniu opisu czułam, że to będzie mocna pozycja, bez zbędnych subtelności, ale za to z odpowiednią dawką napięcia i makabry. Przerażająca okładka kusiła mnie w sklepie, więc chwyciłam książkę i pobiegłam za nią zapłacić :)

Jest to zbiór 20 opowiadań z czego 5 to oddzielny cykl o nazwie- "Miłość, lina, seks i krzyki: Cyrk w pięciu aktach". Każda z tych historii jest unikalna na swój sposób. Na plus trzeba zaliczyć ogromne zróżnicowanie, dzięki któremu czytelnik nie czuje znużenia i powtarzalności schematów. Całość zawiera wiele kontrowersyjnych tekstów jak np. "Maryja". Wrażliwe osoby mogą zostać urażone i nie wytrzymać tej wszechobecnej makabry oraz posoki wylewającej się z każdej strony tego tomu, ale fani gatunku będą zadowoleni :) Na uwagę zasługują takie "smaczki" jak genialne opowiadania "Char-Lee", "Krwawe róże", czy też "Zielone szkło". Szokujące a jednak bardzo nostalgiczne w swej wymowie...Jeśli chodzi o minusy, to trzy teksty wydały mi się przeciętne..hmm...tak jakby autorowi zabrakło weny w trakcie pisania. Reszta jest rewelacyjna lub bardzo dobra. Szczerze mówiąc wiele razy poczułam coś na kształt strachu, zniesmaczenia i ogólnego niepokoju, ale jak ktos zaczytuje się w prozie Jacka Ketchuma lub Edwarda Lee to jest już przygotowany na to co zastanie w tej książce :)
Teraz słów kilka na temat cyklu- "Cyrk w pięciu aktach"...Akcja rozgrywa się w wiadomo jakim miejscu i muszę przyznać, że John poszedł jeszcze o krok dalej. Nawet się wzruszyłam podczas czytania "Narodziny i śmierć" ale ogrom cierpienia bohaterów był przytłaczający.

Polecam fanom gatunku, lubiącym ekstremalną prozę...Odradzam osobom wrażliwym! Jeśli ktoś zaczyna przygodę z literaturą grozy to najlepiej na pierwszy ogień wziąć coś z czytadeł S. Kinga niż J. Eversona :)

Moja ocena: 7/10

Miał już ktoś przyjemność lub też nieprzyjemność zapoznać się z tą książką? Jakie jest wasze zdanie na jej temat? Pozdrawiam!